Trauma… tv versus realiteit

Trauma… tv versus realiteit.

Ik hoef maar naar buiten te kijken om te weten dat de herfst nu echt is aangebroken. Harde wind en flinke buien die elkaar in een rap tempo opvolgen. Absoluut geen pretje om nu lekker lang buiten te zijn.

En daar waar het seizoen wisselt, merk ik ook dat mijn behoeftes veranderen. In de zomer geniet ik van de heerlijke lange avonden en ga ik bijna elke avond na het eten nog voor een lange wandeling. In de herfst verandert dat. Dan kruip ik het liefste ’s avonds op de bank met een potje thee en een dekentje als het kan en kijk ik samen met mijn man graag series.

Op dit moment kijken we Below the surface, een serie waarin mensen gegijzeld worden en er losgeld betaald moet worden voor hun bevrijding. Uiteraard worden er pogingen ondernomen om de gijzelaars te redden en de persoon die deze missie leidt, blijkt zelf ooit gijzelaar te zijn geweest en laat zien dat hij nog behoorlijk last heeft van zijn trauma.

Dit is niet de eerste keer dat ik dit zie in een serie en ik ben dan ook altijd enorm verbaasd. Iemand die ‘goed’ kan functioneren in een werksituatie waarin zijn/haar trauma voortdurend getriggerd wordt, maar wel een enorme verantwoordelijkheid kan vervullen.

Het is duidelijk dat men op tv een andere realiteit schetst dan de werkelijkheid.

Want werken met een onverwerkt trauma in een situatie die triggerend is, is iets wat veel mensen niet kunnen volhouden. De voortdurende confrontatie met heftige gevoelens en emoties is te heftig en kost razend veel energie. De meeste mensen proberen deze situatie zoveel mogelijk te ontlopen en sluiten zich af voor alles wat triggerend is. Wat op de lange termijn voor een behoorlijke ontwrichting kan zorgen van je normale dagelijkse leven.

Toch hoeft dit, met goede hulp bij de verwerking, niet altijd zo te blijven.
Ik vertel je hier graag meer over in deze podcast. Je beluistert de podcast via de onderstaande link of via jouw favoriete podcast app onder de naam Moedermoed.