Anke Velstra

Over mij, Anke Velstra

Anke Velstra - met Fries paard

Als je het aan mijn vrienden zou vragen (en ja ik heb ze echt gevraagd), zouden me omschrijven als iemand die erg zorgzaam is met het hart op de goede plaats. Als iemand die eerlijk is en oprecht, goed kan luisteren en de vragen durft te stellen die nodig zijn. En als het woord doorzetter zou moeten worden uitgebeeld, dan zou dat volgens hen absoluut een standbeeld van mij moeten zijn.

Je kunt me ’s nachts altijd wakker maken voor musketkransjes.
En de mooiste plek op aarde waar ik ooit ben geweest, is Thailand.

 

Even voorstellen

Ik dacht, ik stel me even aan je voor. Ik ben Anke Velstra, bevallingscounsellor & doula getrouwd met Jeroen en moeder van Elianne (12) en Brendt (4). 

Ik heb me gespecialiseerd in:

  • angst voor de bevalling
  • bevallingstrauma verwerken
  • doula ondersteuning tijdens de bevalling

Dat is niet wat ik altijd gedaan heb. Ooit was leerkracht en later ook directeur van een basisschool. En heb ik mijn  eigen bedrijf Stressvrij voor de klas opgericht, om als werkdrukspecialist in het onderwijs leerkrachten te helpen om beter om te gaan met stress, werkdruk en burn-out.

Een prachtige tijd, waarin ik volop genoot, veel heb geleerd en mezelf verder heb ontwikkeld door het volgen van meerdere opleidingen. Mensen verder helpen, daar werd ik echt heel blij van, al wist ik ook dat dat niet voor altijd zou zijn in mijn bedrijf Stressvrij voor de klas.

Maar hoe dan wel dat wist ook niet precies, tot een paar dagen na de geboorte van mijn zoon Brendt eind 2017. 

Mijn verhaal

Gewoon doorgaan, koste wat het kost

Mijn eerste bevalling in 2010 was behoorlijk heftig door allerlei complicaties en heb ik als zeer traumatisch ervaren.

In die tijd was daar nog weinig aandacht voor, waardoor ik jarenlang met een onverwerkt trauma heb gelopen. Tot ik in 2014 thuis kwam te zitten met een burn-out. Het jarenlang negeren van de trauma symptomen en een masker opzetten en gewoon doorgaan, hadden me de kop gekost.

Ik was kapot, volledig afgeknapt en als klap op de vuurpijl kwam ook nog eens het bevallingstrauma met een klap naar de oppervlakte.

Ik werkte heel hard aan mijn herstel en een jaar later kon ik ook zeggen dat ik volledig hersteld was. Het was voor mij een flinke wake up call en ook het moment waarop ik besloot het echt anders te gaan doen in mijn leven en met succes.

Al die jaren had ik nog wel een steeds een kinderwens gehad, maar ik was zo bang om nog een keer te moeten bevallen, dat ik die kinderwens diep had weggestopt. Na het verwerken werd het verlangen nog een kindje steeds sterker en toch voelde ik me niet sterk genoeg om het nog een keer aan te durven. Daar was meer voor nodig; ik moest werken aan het vertrouwen in mezelf, mijn lijf, mijn omgeving en mijn zorgverleners.

Nog een keer zwanger

Uiteindelijk werd ik begin 2017 opnieuw zwanger. Dolgelukkig waren we. Helaas was het een pittige zwangerschap, door de complicatie placenta previa. Maar omdat ik me zo goed had voorbereid, zo duidelijk wist wat ik wel en niet wilde en zo stevig in mijn schoenen stond, kwam ik deze periode goed door.

Mijn zoon Brendt werd op 13 december 2017 geboren middels een geplande keizersnede. Een prachtige ervaring, precies zoals wij dat graag wilden. En toen ging het gruwelijk mis. Ik begon enorm te bloeden, de placenta bleek vastgegroeid te zitten in mijn baarmoeder en na 15 minuten heeft men moeten besluiten me onder narcose te brengen.

28 uur later werd ik op de ic wakker. In totaal had ik 5,5 liter bloed verloren als gevolg van placenta previa en placenta increta. Ook in de periode erna volgden meerdere complicaties, ziekenhuisopnames en operaties elkaar op.

Ontzettend heftig om mee te moeten maken en toch kan ik nog steeds met heel veel liefde en dankbaarheid op deze periode terugkijken. Ik heb me dan ook nooit getraumatiseerd gevoeld door wat ik heb moeten meemaken, wel in het begin heel erg verdrietig.

Mijn ervaringen in dienst van anderen

Al een paar dagen na de geboorte van Brendt, voelde ik dat ik iets met mijn ervaringen moest gaan doen. Maar hoe en wat dat wist ik toen nog niet. En weet je, op dat moment was dat ook helemaal niet belangrijk. Ik moest eerst nog flink herstellen en daarnaast had ik ook een kleine baby om voor te zorgen.
Ik vertrouwde erop dat het wel zou komen en dat ik er dan ook volmondig ja tegen zou kunnen zeggen.

En dat moment kwam
Na een aantal opleidingen ben ik nu gediplomeerd bevallingscounsellor en doula geworden. Mijn allergrootste wens is dat geen enkele vrouw meer een traumatische bevalling hoeft mee te maken. En terwijl ik dit schrijf, weet ik ook dat dat geen realiteit gaat zijn. Tegenslagen en complicaties tijdens een bevalling gebeuren nu eenmaal, daar heb je niet altijd invloed op.

Waar je wel invloed op hebt, is hoe je je voorbereid op je de bevalling, zodat je rustig en vol vertrouwen kunt meebewegen met datgene wat zich aandient en hoe je later met de ervaring omgaat. En dat is precies waar mijn werk als bevallingscounsellor en doula over gaat.

 

Mijn opleidingen

 Opleidingen die ik heb gevolgd en succesvol heb afgerond:

    Wat ik je kan bieden: