Lockdown en Corona: het juiste moment om je bevalling te verwerken en dit is waarom

Allereerst de allerbeste wensen voor dit nieuwe jaar! Ik wens je heel veel liefde, geluk, voorspoed en gezondheid toe. Iets wat we allemaal wel kunnen gebruiken na een bewogen 2020.

Ik heb genoten van een heerlijk weekje vakantie tussen kerst en oud & nieuw. Afgelopen maandag was mijn eerste werkdag in dit nieuwe jaar. En om heel eerlijk te zijn, vind ik het best wel pittig. Je bent voortdurend aan het schipperen om alles rond te breien met een man die vanuit huis lesgeeft, een brugpieper die onderwijs op afstand volgt en een zeer energieke peuter die overal tussendoor stuitert. Ik denk dat iedere ouder dit wel zal herkennen.

Misschien twijfelde je al een poosje om aan de slag te gaan met het verwerken van je heftige of traumatische bevalling, maar heb je dat voor nu eerst maar even op de lange baan geschoven, omdat je je handen al vol hebt. En ik kan me dat ook heel goed voorstellen.

En tegelijkertijd is het misschien ook gemiste kans, want wat als je deze lockdown periode juist als extra heftig ervaart doordat je je bevalling nog niet goed hebt verwerkt? Dat heeft alles te maken met je ‘Window of tolerance’.

Wat is je window of tolerance?

Je gevoel en je stemming wisselen gedurende de dag. Het ene moment ben je ontspannen en relaxt, het andere moment gestrest bijvoorbeeld doordat je kind(eren) in de ochtend enorm treuzelt tijdens het eten en aankleden en je op tijd moet zijn voor je afspraak. En aan het einde van de dag, als het werk erop zit en je kind(eren) op ligt, plof je lusteloos op de bank en ga je doelloos zappen.

Het is dan ook volkomen normaal dat je stemming gedurende een dag fluctueert. We hebben zelfs een zekere mate van stress en spanning nodig om onze dagelijkse taken alert te kunnen uitvoeren. Er is dus niets mis met een zekere mate van spanning of stress. Maar er is een boven en een ondergrens aan het niveau van stress waarmee we goed kunnen functioneren.

We functioneren op ons best wanneer alle onderdelen van ons brein goed met elkaar kunnen samenwerken. Dat is de zogenaamde window of tolerance. We kunnen dan goed overleggen, onze aandacht bij taken houden en creatief zijn. Je kunt aan waar je mee bezig bent. Maar wanneer het spanningsniveau zo ver stijgt, dat het de bovengrens bereikt, neemt ons emotionele deel (ook wel zoogdieren of limbisch brein genoemd) het van ons over.

Ons zoogdierenbrein heeft maar 1 taak

En dat is ons in veiligheid brengen wanneer er gevaar dreigt. Er is op zo’n moment geen tijd om na te denken over het hoe of wat, daarom omzeilt je zoogdieren brein je denkende brein en reageert vanuit een reflex door te vechten, te vluchten of te bevriezen.

Je lichaam maakt zich klaar om te kunnen vechten of te kunnen vluchten en dat merk je bijvoorbeeld door een hogere hartslag, snellere ademhaling, gespannen spieren, zweten, etc. Het is net alsof je bent veranderd in een soort snelkookpan… er hoeft maar iets te gebeuren en de deksel vliegt eraf. Je valt boos tegen iemand uit, je slaat met een deur of loopt woedend weg. Je hebt een enorm kort lontje.

Doordat je denkende brein wordt onderdrukt door je zoogdieren brein, kun je in dit soort situaties niet meer helder nadenken en logisch redeneren. Je hebt maar 1 focus en dat is het dreigende gevaar. Daardoor heb je ook geen aandacht meer voor je taken of je omgeving. Je schiet dan boven je boven je window of tolerance.

Maar soms kan de situatie zo zijn, dat je brein denkt dat vechten of vluchten geen optie is. De enige optie die het dan heeft, is bevriezen. In deze staat reageert je lichaam op stress door je slap te voelen. Je kunt je moeilijk concentreren, hebt weinig energie, je voelt je lusteloos.

Veel vrouwen die een heftige bevalling hebben meegemaakt, hebben deze fases van vechten, vluchten en bevriezen ook tijdens hun bevalling ervaren.

Hoe groot is je window of tolerance na een traumatische bevalling?

Hoe groot de window of tolerance is, is voor ieder persoon verschillend. De een kan meer druk en spanning hanteren, dan de ander. Wat we wel weten, is dat mensen die heftige dingen, zoals een traumatische bevalling, hebben meegemaakt in hun leven, een smaller window of tolerance hebben.

Hun alarmcentrale, ook wel amygdala genoemd, staat sterker afgesteld en zal sneller alarm slaan wanneer het denkt dat het in een potentieel gevaarlijke situatie terecht is gekomen. Hierdoor ligt het standaard spanningsniveau hoger dan gemiddeld en bereiken ze eerder de boven- of ondergrens. En het is ook een soort vicieuze cirkel… de amygdala slaat niet alleen sneller alarm, het ziet ook meer situaties als potentieel gevaarlijk.

Zo kan het zijn dat je voor je heftige bevalling met gemak heel veel dingen deed, maar dat je nu al in de stress schiet op het moment dat je iets gevraagd wordt tijdens een vergadering en je hardop en onvoorbereid iets moet delen in een groep. Een reactie die je totaal niet van jezelf herkent. In dit voorbeeld schiet je boven je window of tolerance en dat noemen we een hyperarousal.

Een ander voorbeeld is dat op het moment dat op het moment dat je kind(eren) begint te huilen, je voor je gevoel bevriest. Je komt niet in beweging en blijft maar op de bank zitten, in de hoop dat het snel zal stoppen en over is. In deze reactie schiet je onder je window of tolerance en dat noemen we een hypoarousal.

Je heftige bevalling, de window of tolerance en de lockdown

De meeste mensen ervaren de lockdown periode als pittig. Je hebt normaal al behoorlijk wat ballen in de lucht te houden en daar komen nu nog eens een aantal extra ballen bij. Je bent voortdurend aan het schipperen, compromissen sluiten. Het is heel normaal dat je in deze periode meer momenten van stress en spanning ervaart dan normaal. Zo lang je daarna maar weer ruimte voor ontspanning creëert en jezelf de ruimte geeft om te herstellen.

En daar ligt nu precies het probleem… onverwerkte trauma’s en heftige gebeurtenissen zorgen ervoor dat je window of tolerance een stuk smaller is. Je schiet dus veel sneller in de hyper- of hypoarousal en blijft daar ook veel langer in hangen. Het gevolg is dat je lichaam te weinig te tijd krijgt om te herstellen en daarmee loop je het risico dat je stress reactie chronisch wordt, met alle gevolgen van dien, denk bijvoorbeeld aan burn-out.

De lockdown situatie geeft de meesten van ons meer stress en spanning en de onverwerkte gebeurtenissen zorgen er ook nog eens voor dat je zenuwstelsel deze stress en spanning minder goed kan verwerken.

Herken je dit?

Heb je een heftige bevalling meegemaakt en kun je ook maar weinig hebben op dit moment en schiet je om het minste of geringste uit je slof? Voel je je na zo’n reactie vreselijk schuldig, maar heb je tegelijkertijd het gevoel dat je er geen grip meer op hebt?

Dan is het juist nu misschien wel het beste moment om te beginnen met het verwerken van je bevalling. Mijn begeleiding gaat je helpen om jouw window of tolerance te vergroten en om meer ontspanning te ervaren in je hoofd en lijf. Daardoor kun je beter omgaan met alle uitdagingen waar je nu tijdens deze lockdown periode voor komt te staan.

Je kunt weer ontspannen en liefdevol naar je naasten reageren. Je voelt je rustiger in je hoofd en lijf. Je kunt je beter concentreren en het overzicht bewaren, iets wat heel handig is als je thuis werkt met je hele gezin om je heen.

Net als jij hoop ik dat we deze hele Corona situatie snel achter ons kunnen laten en we weer terug kunnen naar een soort van normaal en toch is er ook stemmetje in mij dat zegt dat nog best wel een poos kan duren. Hoe zorg jij ervoor dat je deze periode op een goede manier doorkomt en niet straks na de Corona crisis volledig opgebrand en uitgeblust op de bank zit?

Door je kop in het zand te steken en jouw behoeftes op de lange baan te schuiven?

Of door nu in actie te komen en een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek in te plannen, zodat ook jij weer snel rust in je hoofd en lijf kunt ervaren?