Hulp na een traumatische bevalling: brood koop je toch ook niet bij de groenteboer?

Stel je voor… het is 12.00 in de middag.
Je begint trek te krijgen en verlangt naar een heerlijk versgebakken broodje.
Waar ga je naartoe om je broodje te kopen?

Naar de groenteboer, die als hobby elk weekend in zijn broodbakmachine zelf een brood bakt?
Of naar een bakker die elke dag al zijn brood op ambachtelijke wijze bakt?

Ik weet niet wat jouw antwoord hierop is, maar ik zou hiervoor naar de ambachtelijke bakker gaan.
Het is zijn vak en iets wat hij dag in, dag uit doet.

Stel je nu eens voor dat je een verwonding hebt opgelopen aan je hand en dat je daarbij belangrijke spieren en pezen beschadigd hebt.
Je moet geopereerd worden om de functie van je hand zo goed mogelijk te laten herstellen.
Door wie laat je dat doen?

Door een algemeen chirurg, die zo nu en dan ook handoperatie uitvoert?
Of door een gespecialiseerd chirurg, die bijna elke dag handen opereert?

Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik zou meer vertrouwen hebben in chirurg die elke dag met handen in de weer is en daardoor veel kennis en ervaring met handen heeft.

Klinkt eigenlijk best logisch toch?

Maar gek genoeg zie ik, wanneer het aankomt op mentale/psychologische zorg bijvoorbeeld na een traumatische bevalling, iets anders gebeuren. Men wordt verwezen naar de praktijkondersteuner van de huisarts of een algemeen psycholoog.

Het ene uur zien ze jou met je bevallingstrauma, het volgende uur iemand depressiviteitsklachten en het uur daarop volgend iemand met een burn-out.
En uiteraard zijn deze mensen goed en kundig, maar wel algemeen.
Hun kennis en ervaring is verspreid over heel veel verschillende gebieden.

Welk verschil zal het maken als je ook voor deze hulp een specialist bezoekt?
Iemand die alleen maar mensen begeleidt na een bevallingstrauma en daardoor veel ervaring heeft?
Iemand die zich, na de belangrijke basis, volledig heeft verdiept in deze problematiek?

Volgens mij heb ik mijn punt wel gemaakt…iets voor je om over na te denken…