In je hoofd weet je waarom het zo is gegaan, zoals het is gegaan en kun je het wel accepteren. Je weet dat hoe het nu is gegaan, de best mogelijke manier was. Maar het is net alsof je hart (waar het verlangen leeft) en je zie er geen berusting in kunnen vinden.
Je blijft je maar verdrietig voelen en jezelf afvragen: ‘wat als…’ of ‘had ik maar…’
Tussen een traumatische bevalling en een bevalling waar je liefdevol en dankbaar op kunt terugkijken, zit een enorm groot grijs gebied. Wanneer je je je bepaalde voorstellingen had gemaakt van je bevalling en verwachtingen had, maar deze niet zijn uitgekomen, kun je dat ervaren als een diep verdriet. Een soort rouwproces.
In deze podcast ga ik je meer vertellen over dit onderwerp en deel daarin ook mijn eigen ervaringen.
Als je dit bij jezelf herkent, dan is het absoluut de moeite waard om te luisteren.
Je beluistert de podcast via de link onderaan dit bericht of via jou favoriete podcast app onder de naam Moedermoed
Wil je na het luisteren van deze podcast met me aan de slag?
Hier vind je alle informatie.
Ik ben Anke Velstra, gediplomeerd en ervaren counsellor, bevallingstrauma therapeut & doula gespecialiseerd in bevalangst en bevallingstrauma.
