Toen ik vanmorgen op de fiets stapte, viel de regen met bakken uit de hemel. Het pijnlijke besef dat de zomer nu echt voorbij is, drong tot me door.
Naast de vele regen van de afgelopen dagen en de lagere temperaturen, wordt het ’s avonds ook steeds vroeger donker. En het liefste kruip ik dan met een dekentje en een kopje thee op de bank. Lekker een boek lezen of samen met mijn man een serie kijken op Netflix.
Het doet me weer even terugdenken aan mijn kindertijd. Toen kon ik in de weekenden in de wintermaanden ook zo genieten van het kijken naar film. Niet met een kopje thee, wel met een schaaltje chips en cola.
Een van favoriete films was toen: ‘Als je begrijpt wat ik bedoel’. En juist deze film heeft me aangezet tot het schrijven van deze blog. Mocht je de film niet kennen, hieronder geef ik een korte samenvatting:
De film gaat over Heer Bommel, die na een hevig onweer in de nacht van vrijdag de dertiende een groot gestippeld ei vindt. Uit het ei komt een klein, onschuldig draakje dat niemand kwaad doet. Heer Bommel neemt de zorg voor het draakje op zich en noemt hem Zwelgje.
Zwelgje is niet zomaar een draakje, maar een hij is een zwelbast. Hij groeit uit tot een grote, wilde draak als hij boos of blij is en krimpt weer als hij bang of verdrietig is. Heer Bommel kan Zwelgje niet onder controle houden. Er ontstaan hierdoor gevaarlijke situaties en de Heer Bommel belandt in de cel.
Uiteindelijk komt Heer Bommel tot het besef dat hij Zwelgje niet verder kan opvoeden en laat hem terugkeren naar zijn soortgenoten in het land achter de Zwarte Bergen.
Ook jij zorgt voor een draakje
Ook jij zorgt net als Heer Bommel na het meemaken van jouw heftige of traumatische bevalling voor een draakje. Alles wat je toen hebt meegemaakt, hebt moeten voelen en ervaren, heb je weggestopt om door te kunnen. Je had op dat moment ook geen andere keuze. Het was te groot en teveel om op dat moment mee te kunnen dealen. Je moest verder… je bent mama geworden en je moest er zijn voor jouw kleintje(s).
Het draakje in jou toont zich in verschillende gedaantes, opdringerig en gepaard met heftige emoties en gevoelens, of stiekem in onrust, spanning en/of vage klachten. Liever ben je geen moment alleen, je houdt jezelf de hele dag bezig en neemt geen moment van rust. Want je weet dat in die rust jouw draakje de ruimte krijgt om aan jouw deur te kloppen.
Maar jouw draakje geeft niet zomaar op. Hij blijft je aandacht trekken, je in je nek hijgen net zo lang tot… je hem recht in de ogen durft te kijken.
Wegstoppen betekent bewaren voor later
Het terugdenken aan je heftige of traumatische bevalling doet pijn en roept veel bij je op. Het voelt veiliger om het ver weg te stoppen, want wat zal er gebeuren als je het de ruimte geeft? Gedachtes als: ‘kan ik het wel aan’ of ‘gaat het me niet overspoelen’, spelen door je hoofd. Je gaat er het liefste voor op de vlucht.
Maar wegstoppen betekent bewaren voor later. Voor een moment dat er wel ruimte is. Het is een overlevingsstrategie, een manier om jezelf staande te houden toen het moest en je geen andere keuze had.
Vandaag heb je die keuze wel. Wat zou er gebeuren als je vandaag nog zou besluiten om te stoppen met vluchten? Je om te draaien en de draak recht in de ogen te kijken? Hoeveel energie verlies je nu elke dag door het vluchten voor jouw draak? Waar gaat dat elke dag ten koste van en wat zou het je opleveren als je er nu mee zou stoppen?
De moed om jouw draak recht in de ogen te durven kijken
Door je draak recht in de ogen te durven kijken, verliest hij zijn kracht, maar het vraagt ook om moed. De moed om onder ogen te zien dat je bevalling heftig of traumatisch was, maar ook om de stappen te durven nemen die nodig zijn om je bevalling een plek te kunnen geven, zodat je er rustig op terug kunt kijken. En je daardoor weer verder kunt.
Het meemaken van een heftige of traumatische bevalling is iets dat je overkomt en waar je geen invloed op hebt. Waar je wel invloed op hebt, is op hoe lang je jouw bevalling nog op een negatieve manier jouw leven laat beïnvloeden.
Zet je vandaag nog je eerste stap?
Meer lezen over dit onderwerp?
Ik ben Anke Velstra, gediplomeerd en ervaren counsellor, bevallingstrauma therapeut & doula gespecialiseerd in bevalangst en bevallingstrauma.
