I have a confession to make… al jarenlang ben ik fan van my 600lb life op TLC. In deze serie worden mensen met zeer ernstige obesitas gevolgd in hun strijd tegen de kilo’s. Ze zoeken hiervoor hulp bij dokter Now, die hen kan helpen met een maagverkleining.
Maar voordat het zover is, moeten ze altijd eerst bewijzen dat ze ook echt gemotiveerd zijn om dit aan te gaan pakken.
Een maagverkleining alleen is namelijk niet voldoende. Het vraagt ook aanpassingen in het dieet en in de leefstijl. Gemotiveerd verlaten ze na deze afspraak het pand.
En daarna gebeurt eigenlijk altijd hetzelfde… eenmaal thuis blijkt het toch nog niet zo gemakkelijk te zijn om zich te houden aan een dieet van 1200 calorien per dag en om meer beweging toe te voegen (Wat natuurlijk heel erg logisch is als je jarenlang in een bepaald patroon hebben gezeten). Ze blijven hetzelfde doen als wat ze voorheen ook deden en toch verwachten ze een andere aankomst.
Ze zijn dan ook vaak hevig teleurgesteld als bij het wegen tijdens de eerstvolgende afspraak de weegschaal nauwelijks tot geen verschil laat zien in het gewicht.
Soms zijn ze zelfs nog meer aangekomen. Na een flinke donderpreek van dokter Now beloven ze beterschap, maar vaak is er eerst een behoorlijke gezondheidscrisis nodig, alvorens er echt verandering kan plaatsvinden.
Daar zag ik een link met mijn werk als bevallingscounsellor en doula
Helaas is er een grote groep vrouwen die negatief terugkijkt op haar bevalling. Ze werden geconfronteerd met tegenslagen, complicaties, ze ‘moesten’ van alles en verloren voor hun gevoel compleet de regie en werden niet gehoord en gezien.
Natuurlijk heb je als barende maar beperkt invloed op wat er allemaal gebeurt tijdens een bevalling en toch komen we als we de bevalling bespreken regelmatig punten tegen waarop ik hoor ‘als ik dat had geweten, dan…’
Dan had je het waarschijnlijk anders gedaan of andere keuzes gemaakt, maar doordat je deze kennis niet had, wist je niet beter en dat kun je jezelf niet kwalijk nemen.
Het is gebeurd, je kunt het niet meer terugdraaien. Wat je wel kunt, is van deze situatie leren en het een volgende keer anders doen, zodat je ondanks wat er dan ook gebeurt, met een goed gevoel op de bevalling kunt terugkijken.
Bijvoorbeeld door je op een andere manier voor te bereiden en meer te leren over:
- hoe je het fysiologische proces van een bevalling op een positieve manier kunt beïnvloeden.
- hoe je de pijn van de weeën het beste kunt opvangen en zelfs kunt verminderen.
- hoe je dit keer wel de regie kunt nemen over jouw bevalling, zodat jij en jouw wensen gerespecteerd worden en je je gehoord en gezien voelt.
- hoe je goede en weloverwogen keuzes kunt maken tijdens je zwangerschap en bevalling, waar je ook later met een goed gevoel op terug kunt kijken.
- hoe je stress, angst en paniek kunt verminderen als toeslaan tijdens de bevalling.
En/of een doula inhuren die continue mentale, emotionele en praktische ondersteuning kan bieden tijdens de hele bevalling.
En hier komt de link met het programma: ‘My 600lb life’… dat gebeurt vaak niet. Er wordt meestal heel luid geroepen: ‘Zo’n bevalling als toen, dat nooit meer!’ Maar wat doe jij er vervolgens aan om daar voor te zorgen? Of blijf je net als de patiënten van dokter Now hetzelfde doen (of doe je juist niets) en verwacht je toch een andere uitkomst?
Volgens mij heb ik mijn punt zo wel gemaakt 😉
Hopelijk heb ik je met deze post aan het denken gezet en nog veel beter… in de actiestand gezet.
Wist je trouwens dat ik een online zwangerschapscursus heb gemaakt die jou helpt om goed voorbereid je bevalling in te gaan en je helpt groeien in je zelfvertrouwen? Hier lees je meer over deze online zwangerschapscursus.