Wanneer je bevalling anders liep dan verwacht.
Thuis, in je eigen omgeving, met kaarsjes aan en muziek op de achtergrond, zag je het jezelf al helemaal doen. Gedragen door het warme water de weeën opvangen, terwijl je partner liefdevol je rug masseert. Je helemaal terugtrekken in je eigen bubbel en zo ontspannen mogelijk de natuur zijn gang laten gaan.
Je kindje begeleiden naar een zo soepel mogelijk overgang van jouw buik naar zijn nieuwe omgeving. Ongestoord kennismaken en van elkaar genieten, terwijl de navelstreng rustig helemaal uitklopt.
En dan fris gedoucht als een trotse moeder in je nieuwe met zorg uitgezochte nachthemd in bed, je andere kinderen en/of naaste familie laten kennismaken met je pasgeboren kindje.
En om dit bereiken, had je je goed voorbereid: boeken gelezen, een zwangerschapscursus gevolgd en vervolgens al je wensen vastgelegd in een bevalplan. Hierdoor voelde je je ontspannen en ging je vol vertrouwen de bevalling tegemoet.
De bevalling is begonnen
Het was nacht toen de eerste weeën zich aandienden. Je had al een aantal dagen wat last gehad van harde buiken en voorweeën. Aan alles voelde je dat je lichaam zich aan het klaarmaken was voor de bevalling. Even twijfel je…zou het nu dan toch echt begonnen zijn?
Je probeert nog even te slapen, maar al snel nemen de weeën toe in duur en intensiteit. Je moest ze zelfs al een beetje wegzuchten. Je maakt je partner wakker en vertelt hem/haar opgetogen dat de bevalling is begonnen. Hij/zij begint met het klaarzetten van het bevalbad, terwijl jij contact zoekt met de verloskundige.
Bij haar controle, een klein uurtje later, blijk je al 2cm ontsluiting te hebben. Dit gaat goed. Je voelt je sterk en vol vertrouwen.
De verloskundige gaat weg en zou later die ochtend terugkomen. Ondertussen worden de weeën steeds krachtiger en ga je op zoek naar een houding waarin het voor jouw prettig is om de weeën op te vangen. Houdingen die je hebt geleerd tijdens je zwangerschapscursus. De bevalling vordert voorspoedig.
En toen liep je bevalling anders dan verwacht
Tot je opstaat om naar het toilet te gaan.
Je voelt iets knappen en voor je het weet, loopt er vocht langs je benen naar beneden.
Je vliezen zijn geknapt, dit is vruchtwater.
Maar niet mooi helder, zoals het zou moeten zijn.
Je belt je verloskundige met deze mededeling en ze komt direct naar je toe.
Ze geeft aan dat het beter voor je is om naar het ziekenhuis te gaan, omdat ze daar je kindje beter in de gaten kunnen houden met bijvoorbeeld de ctg.
Je voelt je overdonderd en je barst in huilen uit.
Het nieuws slaat in als een bom.
Dit betekent dat je niet meer thuis in alle rust in bad kunt bevallen, op de manier zoals jij graag had gewild, maar dat het ziekenhuis jouw bevalling gaat overnemen.
Een scenario waar jij je niet op had voorbereid.
Je kwam tijdens je bevalling voor keuzes te staan waar je van tevoren niet over nagedacht had
Met flinke weeën stap je in de auto richting het ziekenhuis. Je weet niet hoe je ze moet opvangen, nu je niet de ruimte hebt om zelf een houding te zoeken die voor jou prettig is.
Dit brengt zoveel stress met zich mee, dat in het ziekenhuis aangekomen je weeën zijn afgenomen.
Je wordt naar de verloskamer gebracht, onderzocht en aangesloten op de ctg. En omdat je weeën zijn afgenomen, wordt er voorgesteld om je te ondersteunen met weeënopwekkers, in de hoop dat de weeën weer krachtiger zullen worden.
Alles gaat zo snel en ineens kom je voor keuzes te staan, waar je helemaal niet over nagedacht had. Je raakt er zelfs een beetje van in paniek. Wat moet je nu?
Voor het oog gelaten laat je alles over je heen komen, terwijl je vanbinnen enorm angstig voelt voor wat er mogelijk allemaal nog gaat komen.
Na een korte, maar zeer heftige weeënstorm heb je eindelijk volledige ontsluiting en mag je mee gaan persen. Blij toe, want dit had je niet langer volgehouden zo. Je kon geen kant op, doordat je vast zat aan allerlei draadjes en monitoren.
Het ging moeizaam
Het persen gaat moeizaam , je bent kapot van de weeënstorm en het lijkt dat je kindje er wat last van begint te krijgen. De gynaecoloog besluit je een handje te gaan helpen met een knip en vacuümpomp. Na een paar keer persen, kun je dan eindelijk je kindje in je armen sluiten. Bijna direct na de geboorte wordt je partner gevraagd de navelstreng door te knippen. Maar we zouden hem toch laten uitkloppen?
Na het hechten van de knip, is het tijd om te gaan douchen. Maar wanneer je je op je benen staat, val je bijna flauw. Het is je allemaal even teveel. Je wordt door de verpleegkundige opgefrist en je trekt je nieuwe nachthemd aan. Jullie worden een nachtje ter observatie in het ziekenhuis gehouden.
De bevalling is je niet in de koude kleren gaan zitten.
De naaste familie wordt gebeld en komen kennismaken met de nieuwe aanwinst voor de familie. Je bent zo overdonderd geraakt door de bevalling, dat je er voor je gevoel niet helemaal bij bent. Jouw bevalling, die zo anders liep dan verwacht…
In de weken die volgen na je bevalling merk je dat je nog steeds heel emotioneel wordt als je aan je bevalling denkt. Of eerder aan de bevalling die je graag voor jou en je kindje had gewild, maar niet hebt gekregen.
Het voelt alsof je lijf je compleet in de steek heeft gelaten tijdens de bevalling en dat je als moeder hebt gefaald. Je hebt enorm veel moed verzameld om naar de afsluitende bijeenkomst van je zwangerschapscursus te gaan. Terwijl je de bevallingsverhalen van de andere deelnemers aanhoort, voel je een steek van jaloezie door je heen gaan en je vecht tegen je tranen. Waarom hebben zij wel die fijne bevalling gehad en jij niet?
Je voelt je sinds de bevalling niet meer jezelf. ‘Ach dat heeft iedere vrouw vlak na een bevalling. Dat zijn de hormonen’, hoor je je verloskundige zeggen. Je gaat door en probeert je bevalling achter je te laten. Alles is uiteindelijk toch goed gekomen en je hebt er een prachtig kind voor terug?’ Daar probeer je jezelf aan vast te houden, maar of dat ook echt lukt….
Wil je weten of je last hebt van een bevallingstrauma? Download hier de checklist.
Ze snappen het niet…
Veel vrouwen die een heftige of traumatische bevalling hebben meegemaakt, zullen zich herkennen in het bovenstaande fragment. Misschien zijn de gebeurtenissen of de interventies anders, maar dat je bevalling anders liep dan je had verwacht, staat als een paal boven water.
En ook dat je daarna met behoorlijk wat nare gevoelens en emoties over de bevalling en jezelf worstelt.
En dat je omgeving daar vaak maar weinig van lijkt te snappen, want ‘je hebt er toch wat moois voor teruggekregen?’ Natuurlijk ben je zielsgelukkig met de geboorte van je kindje, maar dat betekent toch niet automatisch dat je alles wat je hebt meegemaakt hierdoor ineens vergeten bent? Dat zijn echt twee hele verschillende dingen en ze mogen er beide zijn.
Al met al kun je je hierdoor behoorlijk eenzaam voelen. Je schaamt je voor hoe je bevalling is gelopen. Je kunt het gevoel hebben dat je hebt gefaald als moeder, dat je tijdens de bevalling niet goed genoeg je best hebt gedaan, je je misschien zelfs hebt aangesteld. Soms gaan die gevoelens zover, dat je jezelf niet goed genoeg vindt als moeder. Je had je kindje zo een andere start gegund, wat jij hem/haar niet hebt kunnen geven. Gevoelens en emoties waar jij elke dag in je eentje mee worstelt en waar je graag vanaf zou willen.
Het kan ook anders en ik kan je hierbij helpen
Als er iets is wat zich niet plannen of voorspellen, dan is dat het een bevalling. Je wordt ineens geconfronteerd met tegenslagen of complicaties. Je stapt in een achtbaan en moet mee, of je nu wilt of niet.
Er gebeurt zo veel en het gaat allemaal zo snel, dat je het niet meer allemaal kunt bevatten.
Je brein schakelt naar een soort overleefmodus en daardoor wordt de herinnering niet goed verwerkt in het lange termijn geheugen.
En dat is precies waarom je nu nog steeds als die heftige gevoelens en emoties ervaart op het moment dat je terugdenkt aan je bevalling.
In een kort traject van 3, heel soms 4 sessies kan ik je helpen om de heftigheid van die gevoelens en emoties te verminderen of zelfs te laten verdwijnen. Check hier voor meer informatie over het verwerken van je bevallingstrauma.