Bang kind of partner te verliezen na traumatische bevalling

Bang om partner of kind te verliezen na een traumatische bevalling?
Ik zal het je eerlijk bekennen… Toen ik na de geboorte van mijn dochter, nu ruim 13 jaar geleden, worstelde met mijn bevallingstrauma, was ik vreselijk bang om mijn partner en/of kind te verliezen. 

Zodra mijn man naar zijn werk vertrokken was en ik kort daarna een sirene van de ambulance hoorde, dan wist ik zeker dat dat voor hem was. Dat hem iets ergs was overkomen.

Of als onverwachts mijn telefoon ging, terwijl ik aan het werk was en ik het nummer van de crèche in beeld zag, dan hadden zich in mijn hoofd al tien rampscenario’s afgespeeld.

Ik schaamde me hier best wel voor en was bang voor het oordeel van anderen. Daarom sprak ik er ook nooit met iemand over. Gelukkig doofde deze angst na het verwerken van mijn bevalling, zes jaar geleden, langzaam uit.

De angst om je partner of kind te verliezen is verstikkend

Vorige week sprak ik een nieuwe cliënte die ik ga begeleiden bij het verwerken van haar bevalling. Ze vertelde me dat ze soms doodsangsten uitstond als haar man in zijn eentje met hun twee kinderen op pad ging en zij alleen thuis bleef.

Ze was zo bang dat hen iets ergs zou overkomen, ook al waren ze alleen maar even samen naar de speeltuin, een paar straten verderop.

Om deze zelfde reden vindt ze het ook heel erg moeilijk om haar kindje uit handen te geven aan anderen. Bijvoorbeeld aan oma, die met veel liefde en toewijding, twee dagen per week oppast. Het liefste zou ze haar beide kinderen de hele dag bij zich willen houden, want als er dan wat zou gebeuren, dan kon ze het tenminste zichzelf verwijten. En tegelijkertijd voelt dat ook als verstikkend.

Ze zou het zo graag anders willen.

Ik kan me dat zo goed voorstellen en tegelijkertijd weet ik ook uit eigen ervaring dat dat zal gebeuren op het moment dat je aan de slag gaat met het verwerken. Dat was voor haar een hele geruststellende gedachte…

Hoe zit het met jou?

Ben je ook bang om je partner of kind te verliezen sinds je heftige of traumatische bevalling?
Merk je ook dat het je op sommige momenten echt verstikt?

Ik heb een paar tips voor je op een rijtje gezet.

tip 1:
Maak je angst bespreekbaar met de mensen in je naaste omgeving. Het is namelijk niets om je voor te schamen. Het is juist een logisch gevolg van wat je hebt meegemaakt tijdens je bevalling.

tip 2:
Maak afspraken met je naasten die je helpen om je rustiger te voelen. Vind je het fijn om zo nu en dan een fotootje van je moeder te krijgen met daarop een blij kind terwijl je aan het werk bent? Spreek dat dan met haar af.

Moet je partner een lange autorit maken voor z’n werk en maak je je daar nu al zorgen over? Spreek af dat jullie even contact hebben als hij veilig is aangekomen. Het zijn kleine dingetjes, maar ze kunnen in deze situatie heel erg helpend zijn.

tip 3:
De angst kan je behoorlijk overnemen en op zo’n moment lukt het vaak ook niet meer goed om rationeel te denken en jezelf te kalmeren. Blijven zitten en niets doen, maakt de situatie vaak alleen maar erger. Je belandt dan echt in zo’n piekerspiraal, waar je heel moeilijk in je eentje weer uit komt.

Mij hielp het altijd enorm om in beweging te komen en iets te gaan doen dat me afleidde. Een wandeling, even sporten, iets in het huishouden, etc.

Maar wat misschien nog wel het belangrijkste is…

Kom in actie en ga je bevalling verwerken. De tips die ik je heb gegeven, kunnen je op de korte termijn helpen in deze nare situatie, maar lossen niet de onderliggende oorzaak op.
Het is een pleister plakken, zodat je jezelf staande kunt houden.
Maar er komt een moment waarop dat niet meer lukt en je eraan onderdoor gaat.

Je onverwerkte bevalling blijft deze angst (en een heleboel andere klachten), steeds weer opnieuw triggeren.

Is dit hoe jij jezelf de komende dagen, weken, maanden of misschien zelfs wel jaren nog wilt blijven voelen?

Vanuit mijn eigen ervaring kan ik je zeggen dat het verwerken van het bevallingstrauma, waar ik meer dan vier jaar mee heb omgelopen, de beste keuze ooit was.

Toen pas besefte ik me hoe angstig en gespannen ik die vier jaar door het leven ben gegaan en hoeveel energie me dat ongemerkt iedere dag heeft gekost.

Energie die ik niet aan mijn kind, mijn gezin en mezelf kon besteden.

Plan nu gratis en vrijblijvend een kennismakingsgesprek in

Steeds meer vrouwen weten de (digitale) weg naar mijn praktijk te vinden en ik ben heel erg blij dat ik hen mag ondersteunen bij het verwerken van hun traumatische bevalling.

Wil je eerst nog wat meer informatie, schrijf je dan in het voor het gratis groepsconsult ‘Herstellen van een traumatische bevalling’.